“(Cont.. Página 46)
O seu rosto negro, bonito, cintilava ali na minha frente. Fiquei boquiaberto, tentando pensar em alguma maneira de responder. Ficamos juntos, enlaçados daquela maneira durante alguns segundos; então o som da fábrica saltou num arranco, e alguma coisa começou a puxá-la para trás, afastando-a de mim. Um cordão em algum lugar que eu não via se havia prendido naquela saia vermelha florida e a puxava para trás. As unhas dela foram arranhando as minhas mãos e, tão logo ela desfez o contato comigo, seu rosto saiu novamente de foco, tornou-se suave e escorregadio como chocolate derretendo-se atrás daquela neblina de algodão que soprava. Ela riu e girou depressa, deixando que eu visse a perna amarela, quando a saia subiu. Lançou-me uma piscadela de olho por sobre o ombro enquanto corria para sua máquina, onde uma pilha de fibra deslizava da mesa para o chão; ela apanhou tudo e saiu correndo sem barulho pela fileira de máquinas para enfiar as fibra num funil de enchimento; depois, desapareceu no meu ângulo de visão virando num canto.
(Página 47)
"Todos aqueles fusos bobinando e rodando, e lançadeiras saltando por todo lado, e carretéis fustigando o ar com fios, paredes caiadas e máquinas cinza-aço e moças com saias floridas saltitando para a frente e para trás e a coisa toda tecida como uma tela, com linhas brancas corrediças que prendiam a fábrica, mantendo-a unida - aquilo tudo me marcou e de vez em quando alguma coisa na enfermaria o traz de volta à minha mente
Sim. Isto é o que sei.. A enfermaria é uma fábrica da Liga. Serve para reparar os enganos cometidos nas vizinhanças, nas escolas e nas igrejas, isso é o que o hospital é. Quando um produto acaba, volta para a sociedade lá fora - todo reparado e bom como se fosse novo, às vezes melhor do que se fosse novo, traz alegria ao coração da Chefona; algo que entrou deformado, todo diferente, agora é um componente em funcionamento e bem-ajustado, um crédito para todo esquema e uma maravilha para ser observado. Observe-o se esgueirando pela terra com um sorriso, encaixando-se em alguma vizinhançazinha, onde estão escavando valas agora mesmo, por toda a rua, para colocar encanamento para a água da cidade. Ele está contente com isso. Ele finalmente está ajustado ao meio-ambiente…”
One Flew Over the Cuckoo's Nest
Tópicos
coração , perna , cidade , linha , olho , lado , maneira , conto , terra , máquina , alegria , ambiente , som , água , igreja , rosto , sorriso , hospital , bem , lugar , componente , rua , fábrica , junta , final , ombro , unido , frente , mesa , branco , escola , conta , escola , sorriso , canto , volta , parede , via , tecido , chão , produto , sociedade , meio , funcionamento , ar , visão , coisa , crédito , vez , fio , página , segunda-feira , moça , ser , neblina , barulho , foco , colocar , chocolate , servo , contato , melhor , amarelo , onde , todo , toda , cinza , fuso , algodão , ali , então , pilha , cordão , fileira , agora , vermelho , sobra , aço , negro , esquema , tela , mente , maravilhas , algum , saia , fibra , sim , bom , contente , bonito , nova , liga , enquanto , logo , vizinhança , engano , ângulo , seis , novo , mãesKen Kesey 4
1935–2001Citações relacionadas

“Logo que, numa inovação, nos mostram alguma coisa de antigo, ficamos sossegados.”

“Em algum lugar teu coração bate por mim
Em algum lugar teus olhos se fecham à idéia dos meus.”

“Não há nada de tão absurdo que não saia da boca de algum filósofo.”
sed nescio quomodo nihil tam absurdum dici potest, quod non dicatur ab aliquo philosophorum.
M. T. Cicero in Compendio: Seu Definitiones et Sententiae de Deo ac Religione, de Rerum Natura et Mundo, de Homine, Animo humano, Virtutibus et Vitiis, de Civitate et Legibus, de Bello et Pace, de Philosophia, Literis, Eloquentia et Artibus. Página 254 http://books.google.com.br/books?id=V0JZAAAAcAAJ&pg=PT254 - Marcus Tullius Cicero, goldgeprägter Rückentitel Einband Halbleinen-Einband (rot-blauer Marmorschnitt, ZALT - sumptu Friderici Volke, 1825 - 310 páginas.